Schuldhulpverlening voor ondernemers is geen vrijblijvende zaak; het is een wettelijke taak voor gemeenten. Desondanks zien we dat niet alle gemeenten deze dienstverlening hebben ingericht. Redenen hiervoor kunnen variëren van het complexe karakter van schuldhulpverlening voor ondernemers tot een gebrek aan inzicht in de behoeften van deze groep. Ook het onterechte geloof dat de Bbz-regeling afdoende is voor deze groep speelt hierbij een rol.
Gemeentelijke taak volgens de wet
De Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) stelt dat gemeenten de verplichting hebben om natuurlijke personen, inclusief ondernemers, te ondersteunen bij het vinden van een oplossing voor ondraaglijke schulden. Het was echter in de oorspronkelijke toelichting uit 2010 niet duidelijk of ondernemers onder deze verplichting vielen. Gelukkig is dit op 1 januari 2021 aangepast, waarbij expliciete aandacht wordt besteed aan de toegang tot schuldhulpverlening voor ondernemers. Gemeenten kunnen er dus niet meer omheen; zij zijn verplicht om deze groep te ondersteunen.
WHOA als hulpmiddel
De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA), die op 1 januari 2021 van kracht werd, biedt ondernemingen in financiële moeilijkheden de mogelijkheid om hun schulden te herstructureren en faillissement te voorkomen. De impact van de coronapandemie heeft ervoor gezorgd dat veel ondernemingen te kampen hebben met geldproblemen, wat het belang van de WHOA alleen maar benadrukt.
Ondernemers als kwetsbare doelgroep
De coronacrisis heeft aangetoond dat ondernemers met weinig financiële reserves tot de kwetsbare groepen behoren die hard worden getroffen op het gebied van werk, inkomen en participatie. Veel van hen zijn afhankelijk van financiële noodmaatregelen van de overheid. Het kabinet erkent dit en heeft extra middelen beschikbaar gesteld om gemeentelijke schuldhulpverlening te versterken, specifiek gericht op ondernemers.
Meer dan Bbz: Diversificatie in schuldhulpverlening
De Bbz-regeling dekt slechts een klein deel van de hulp die nodig is voor ondernemers. Het is een van de vele mogelijkheden van schuldsanering, en sanering is slechts een van de vele soorten schuldhulpverlening, waaronder betalingsregelingen, schuldbemiddeling en herfinanciering vallen. Een gemeente die zich beperkt tot enkel de Bbz, sluit daarmee ondernemers uit die niet in aanmerking komen voor deze regeling. Om alle ondernemers de hulp te bieden die ze nodig hebben, moet een breder scala aan schuldhulpverlening worden aangeboden.
Win-Win voor gemeenten
Het bieden van schuldhulpverlening aan ondernemers is niet alleen een verplichting, maar ook in het belang van gemeenten zelf. Ten eerste levert schuldhulpverlening in veel gevallen kostenbesparingen op in andere gebieden van het sociaal domein. Ten tweede draagt het ondersteunen van ondernemers bij aan gemeentelijke doelstellingen, zoals het stimuleren van werkgelegenheid en het bevorderen van een gezond ondernemersklimaat. Ondernemers zijn immers de drijvende kracht achter de lokale en regionale economie. Het helpen van ondernemers met schulden draagt niet alleen bij aan hun welzijn, maar houdt ook de economie draaiende.
Het is dus essentieel dat gemeenten hun verantwoordelijkheid nemen en schuldhulpverlening voor ondernemers serieus nemen. De wettelijke verplichting is er, en de coronacrisis maakt de dringende noodzaak alleen maar duidelijker. Een gezonde financiële toekomst voor ondernemers is niet alleen in hun belang, maar ook in het belang van de gemeenschap als geheel. Laten we ervoor zorgen dat alle ondernemers toegang hebben tot de hulp en ondersteuning die ze nodig hebben om op een verantwoorde manier hun bedrijf voort te zetten.
Bronnen:
[1] Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs), gewijzigd op 1 januari 2021.
[2] Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA), in werking getreden op 1 januari 2021.
[3] Ministerie van Justitie en Veiligheid. (2021, 1 januari). Nieuwe wet helpt ondernemers met schulden [Persbericht].
[4] Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. (2020, 29 september). Kabinet investeert €146 miljoen extra in banen en begeleiding naar werk [Persbericht].